Κείμενο απο Πολωνούς αντιφασίστες.

Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε σε συναυλία οικονομικής ενίσχυσης για το Πολωνικό αντιφασιστικό κίνημα στις 17 Δεκεμβρη. Δυστυχώς δεν είχα χρόνο να το μεταφράσω.

The battle against the far right in Poland is becoming more and more
intense . During the last few years Anti-fascist movement in Poland have
achieved big progress and managed to become something more than just

simply a street force opposing fascist scum in Polish cities. We
organise gigs, meetings, demonstrations, we publish a paper and print
tons of Anti-fascist propaganda like stickers and posters. Unfortunately
our enemies don't sleep. In certain cities level of nazi activity is

growing and its in turn resisted hard by commited local Anti-fascist
groups. Due to our successes militants face increasing level of state
repression as police is finally catching up with our progress and doing
it often with great enthusiasm.

For years we managed to be successful largely due to big international
support from our comrades around the world. We continuously need help in
order to carry on our struggle against often overwhelming odds. Every

penny we get helps to improve our effectiveness by enabling us to spread
our message wide with printed materials, strike fascist scum even harder
and provide good legal help for all comrades facing repression as a

result of their actions.

If you think you can help, contact us at: barbarians@riseup.net

Our Rules of Engagement:

- fighting fascism under any disguise and in every part of life: point

that is sef-explanatory. Doesn't matter if they are nazi skinheads,
"elite" from blood&honour, Polish fascists such as NOP or ONR, pagan
shitheads from Niklot or other kind of right wing, homophobic and racist

scum they are all our enemy and a target.

- against any sort of discrimination: while fighting groups representing
those ideas, discrimination should be also confronted in our own
circles.

- ideological and physical confrontation: it means fighting on two

levels. Fascists can never win control over streets, thats why physical
confrontation is inevitable and neccessary, but its a mistake to
concentrate only on this, forgetting about ideological struggle.
Fascisms breeds often where no body gave better alternatives for the

people and thats why they turned towards far right ideology. Countering
their propaganda is as important as physical struggle.

- ABSOLUTELY NO CO-OPERATION police and secret services: this
institutions are always our enemy and we cannot be fooled when they are

arresting nazis, because next day it can be us. 100% ACAB!

- No co-operation with political parties: for them anti-fascism is only
a fashionable slogan, bandwagon on which they can jump to get more
influence. When shit hits the fan, they are nowhere around.


- Authoritarian left is not an ally: all sorts of Lenin followers,
communists and pro-state socialists never were and never will be on our
side. For them anti-fascism is a disguise in struggle for power and from

the history we can learn how communist's allies end up when they are no
longer needed.

- no activity of fascists can stay without reaction: you will leave them
once, they will keep coming... - every group acts in full autonomy,

without structures from above: there is no central committee, every
antifa group acts as it sees fit, following only general rules.

- defense of our own people from the repression: militant anti-fascism
is not a game. Lots of our activities might break the law and you should

bear in mind legal consequences. Every person taking part in actions
must know, that he/she has all sort of help and unconditional solidarity
guaranteed.  

18/12/2010 Συναυλία στη Ξάνθη

17/12/2010 Συναυλία οικονομικής ενίσχυσης στο Βιολογικό (Θεσσαλονίκη)

Ian Glasper

Συνέντευξη με τον Ian Glasper,συγγραφέας των "The Day The Country Died" (καταγραφή της αγγλικής αναρχό-punk σκηνής) και "Burning Britain" ( καταγραφή της punk/hc σκηνής '80-'84).

...not until the punks say so!

"Suddenly it came to us, do a gig! Together! Why a gig? We both already had eight years of gigs? Soon we realised there was no point in just playing the usual credible gig at Joe’s squat, it had to be different, a mouthy, well over the top gig that would prick up the ears if nothing else and do it in the biggest venue we could find this side of Wembley. Do it for no other reason than to try and inject a feeling of excitement and hope into the air, bring everyone together in mass, and then see what happens. We agreed first off that we couldn’t consider the whole idea to death, that we, as confused, and lost as everybody else, would just throw ourselves in the deep end and hope for the best. Would enough people come to see us? Is anyone still interested in songs now years old? Who gives a shit as we ‘phoned our final choice, the Academy in Brixton, which hosts a capacity of 5,300."
-Απόσπασμα απο δήλωση των Conflict για την συναυλία "Gathering Of The 5,000",στις 18 Απριλίου 1987.

Διαβάζοντας για ώρα διάφορα άρθρα και συνεντέυξεις για την "χρυσή" περίοδο του αναρχό-punk στην Μεγάλη Βρετανία και αφού είμουν έτοιμος να εκραγώ απο την ητοπάθεια και τις γελοίες δηλώσεις τύπου "απλά κάναμε την πλάκα μας","το punk πέθανε" κλπ βρήκα ένα κείμενο των Conflict που ανέφερε τους λόγους για τους οποίους αποφασίσαν να κάνουν την συναυλία "Gathering Of The 5,000". Άρχισα να το διαβάζω και σύντομα κατάλαβα ότι δεν πρόκειται για μια απλή περιγραφή των γεγονότων αλλά για την ύστατη προσπάθεια να κρατήσουν το αναρχό-punk ζωντανό και με σκοπό να μαζέψουν όσον το δυνατόν περισσότερους punks σε ένα μέρος για να αποδείξουν στην πράξη ότι το punk όχι μόνο δεν είναι νεκρό όπως ισχυρίζονταν οι δισκογραφικές,που απεγνωσμένα έψαχναν για μία καινούργια μόδα,αλλά αντιθέτως ενώνει άνθρώπους απο όλη την Βρετανία (και όχι μόνο!).
Στο παραπάνω απόσπασμα αναφέρουν ότι για να καταφέρουν κάτι τέτοιο έπρεπε να γίνει η συναυλία σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος και αφού πολλά μέρη δεν τους δεχόντουσαν, αποφάσισαν με την βοήθεια του ιδρυτή της Rough Trade (τότε ήταν ακόμα μια ανέξαρτητη δισκογραφική) να κλείσουν την Ακαδημία του Brixton χωριτικότητας 5,300 ατόμων!
Όπως είπαν και οι ίδιοι: "Το κάνουμε για κανένα άλλο λόγο πέρα απο το δημιουργήσουμε μια ατμόσφαιρα ενδυνάμωσης και ελπίδας,να φέρουμε όλο αυτόν τον κόσμο μαζί και να δούμε τι θα γίνει,είμαστε και εμείς τόσο μπερδεμένοι και χαμένοι όσο όλοι οι υπόλοιποι,θα ρίξουμε τους εαυτούς μας όσο πιο βαθία γίνεται και θα ελπίσουμε για το καλύτερο"
Αυτό το κομμάτι εξέφρασε στο μέγιστο όλα αυτά που έχω μέσα μου και δεν μπορούσα να τα εξηγήσω με λόγια!
Εικοσι τρία χρόνια μετά από αυτή την συναυλία βρίσκουμε τους εαυτούς μας στην ίδια θέση,να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε ζωντανό και αληθινό κάτι που αγαπάμε,κάτι που μας πρόσφερε και συνεχίζει να προσφέρει πέρα απο ωραιές στιγμές και αναμνήσεις,αληθινούς φίλους και συντρόφους,μια διαφορετική άποψη για τις δομές της κοινωνίας και της εξουσίας,τρόπους δράσης και σε πολλούς απο εμάς,ένα μέρος για να νιώθουμε ασφαλείς απο την καταπίεση της καθημερινότητας. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα με πούν ρομαντικό και έχουν δίκιο....αλλά απο πότε σταματήσαμε να ονειρευόμαστε; Τα όνειρα και οι επιθυμίες δεν έιναι που μας οδηγούν σε κάθε κίνιση μας; Ας τα μετατρέψουμε σε πράξη,ο καθένας με τον τρόπο του αλλά ταυτόχρονα λειτουργώντας όλοι μαζί! Το punk μας έδωσε την δυνατότητα να στήσουμε πράγματα απο το τίποτα χωρίς να χρειαζόμαστε βοήθεια απο κανέναν ειδικό ή αυτόκλητο μεσάζωντα (και έχουμε πολλούς απο δάυτους!),γιατί να το αφήσουμε στα κάθε λογής "τσακάλια" να το απομυζήσουν και να το θάψουν στα μουχλιασμένα φορολογικά βιβλία τους;
Punk is not dead...not until the punks say so!

Υ.Γ: Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο των Conflict στα αγγλικά εδώ: Gathering Of The 5,000