Συνέντευξη με τους Burnt Cross

Οι Burnt Cross είναι ένα σχετικά νέο συγκρότημα απο την Αγγλία που δημιουργήθηκαν για να κρατήσουν την φλόγα του αναρχο punk κινήματος ζωντανή,όσοι γουστάρουν παλιομοδήτικο αγγλικό punk σίγουρα πρέπει να τους ακούσουν!

Η συνέντευξη έγινε μέσω e-mail με τα δύο μέλη του συγκροτήματος.

Nuclear Flower: Συστηθείτε και πείτε μας με λίγα λόγια την ιστορία της μπάντας μέχρι στιγμής.

Burnt Cross: Rob Marriott-μουσική και ηχογραφίσεις,Paul Marriot-φωνητικά

Η μπάντα ξεκίνησε το 2007 όταν ο Paul και έγώ θέλαμε να ηχογραφίσουμε μερικές διασκευές απο αναρχο punk μπάντες όπως οι Apostles και οι Crass αλλά αντί να ξοδέψουμε χρήματα σε στούντιο ηχογραφίσεων και να παίζουν άλλοι τα όργανα αποφάσισα να αγοράσω ένα 8-track (φορητή συσκευή ηχογράφισης) που έιχε και drum machine και ακουγόταν πολύ καλά,έτσι το κάναμε μόνοι μας και δεν χρειάστηκε τίποτα άλλο εκτός απο ένα μικρόφωνο και μια δανεισμένη κιθάρα που χρησιμοποιήθηκε και σαν μπάσσο. Κυκλοφορήσαμε το demo "Reality of Sacrifice" και το δίναμε χωρίς αντίτιμο,οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν καλές και έτσι αποφασίσαμε να συνεχίσουμε να γράφουμε κομμάτια.

N.F: Ποιός και γιατί σκεφτηκε το όνομα της μπάντας;

Β.C: Εγώ το σκέφτηκα γιατί δεν ήθελα ένα τυπικό punk όνομα και επίσης είναι και κάπως σκοτεινό όπως και πολλά στοιχεία της μουσικής μας. Είναι μια επιθεση στην θρησκεία γιατί εκείνη την περίοδο είχαμε σιχαθεί να ακούμε για αυτήν. Ο Paul ανησύχισε λίγο μήπως ο κόσμος μας συνδέσει με την ΚΚΚ αλλά εμένα δεν με πείραζε γιατί όταν οι punks ακούγανε την μουσική μας θα καταλαβαίνανε ότι δεν είμαστε φασίστες και οι φασίστες θα εκνευρίζονταν όταν καταλαβαίνανε οτι τους κράζουμε!!

N.F: Τι σας ώθησε να κάνετε μια αναρχο punk μπάντα; Υπάρχει ένα συγκεκριμένο μήνυμα που θέλετε να μεταδώσετε μέσω της μουσικής σας;

Β.C: Πολλοί παράγοντες πραγματικά. Θέλαμε να τραγουδήσουμε για τα πράγματα για τα οποία είμαστε θυμωμένοι παρά για ανόητες ιδέες και στίχους οπως κανουν κάποιες πανκ μπάντες.

Ακούω πολλά διαφορετικά είδη μουσικής αλλα οσον αφορά το πάνκ το 90% που ακουώ ειναι ανάρχοπανκ και επιπλέον παίζαμε σε μια αναρχοπανκ μπαντα πριν απο 20 χρονια, τους Αctive Response, οπότε ήταν κατι με το οποίο είχαμε ξανα ασχοληθεί κι είμασταν ανέτοι μαζί του.

Αγαπάω τον ωμό ήχο των αναρχοπανκ μπάντων όπως είναι οι Flux of pink indians, Crass, Conflict κ.α Είναι απλοί και σαφείς και απλώς δεν ένιωθα και τοσο ευτυχισμένος γράφοντας τραγούδια για αλκοόλ κλπ. Εχω τόσα προβλήματα με τα σκατά που συμβαίνουν σε αυτόν τον πλανήτη κι ακόμα κι αν γνωρίζω οτι δε θα αλλάξω τον κόσμο είναι μια καλή μορφή ξεσπάσματος να έχεις την δυνατότητα να μιλήσεις μέσω αυτού του μέσου.

Ν.F: Τι έχετε κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής και ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

B.C: Η πρώτη μας κυκλοφορία ήταν το demo "Reality of Sacrifice" κι έχουμε κυκλοφορήσει τα CD "Carcass of Humanity" and "Earth Dies Screaming" μαζί με έξι ΕΡ τα τελευταία 2 χρόνια

και μερικές επανακυκλοφορίες απο ξένα labels οπότε είμασταν πολύ απασχολημένοι αλλά αυτή είναι η χαρά του να μπορείς να ηχογραφήσεις τα πάντα σπίτι σου.

Η επόμενη μας κυκλοφορία ειναι το σπλίτ ΕΡ "Paths to Persecution" με μια απο τις πιο αγαπημένες μας πανκ μπάντες τους Cress, το οποίο θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο.

Μετά απο αυτό σχεδιάζουμε να κυκλοφορήσουμε ενα LP για το τέλος του χρόνου.

N.F: Έχω προσέξει οτι έχετε μια αυστηρά αντιφασιστική στάση και οτι παροτρύνετε τους ανθρώπους να κάνουν το ίδιο. Τι πιστεύετε για την βίαη σύγκρουση με τα φασιστοκαθίκια; Λύνει το πρόβλημα;

Β.C: Όχι δεν λύνει το πρόβλημα, χρειάζονται τόσα για να λυθούν τοσο μεγάλα προβλήματα οπως ο φασισμός. Αύτο που λέμε είναι οτι οι συγκρούσεις με τέτοιους ανθρώπους που προσπαθούν και στήνουν ομάδες στην κοινότητα μας είναι μια τακτική που θα πρέπει να ληφθεί υπόψη. Οι άνθρωποι μπορούν να υψώνουν πλακάτ όσο θέλουν όμως η απειλή μεγαλώνει, το Εθνικό Μέτωπο καταστράφηκε στους δρόμους αυτης της χώρας το '80 απο ανθρώπους που βγαίναν έξω και το συνεθλιψαν. Στην περιοχή μας πέρσι η φασιστική BNP (British National Party: Βρετανικό ακροδεξιό κόμμα) προσπάθησε να φτιάξει ενα γκρούπ και 200 σοσιαλοειδή έκαναν πορεία ενώ οι φασίστες γελάγανε μαζι τους μέχρι που μιλιταριστές αντιφασίστες έσκασαν μύτη μια ώρα αργότερα και τους έδιωξαν μια για πάντα. Δεν συμφωνούν όλοι με την χρήση της βίας και δεν έχω καθόλου χρόνο για αυτούς τους ανθρώπους γιατι προφανώς δεν έχουν ζήσει την φασιστική εξουσία ούτε έχουν την απειλή του φασισμού στην κοινότητας τους. Οπότε ναι, αμα δω καποιον να κλωτσάει εναν νεοναζί στο κεφάλι δε θα ρίξω ούτε ενα δάκρυ.

Ν.F: Ποσο δυνατή είναι η αναρχική/αριστερή σκηνή στο Ηνωμένο Βασίλειο αυτή τη στιγμή;

B.C: Βασικά δε νομίζω οτι είναι και τόσο μεγάλη, σίγουρα οχι οσο πριν απο 20 χρόνια. Υπάρχουν ακόμα μερικα μικρά σημάδια αντίστασης αλλά φαίνονται κερματισμένα αυτες τις μέρες με πολλές μικρές ομάδες αλλά χωρίς ενότητα. Ενώ οι αναρχικές ομάδες που είναι μικρότερες πράττουν άμεσα, τα αριστερά γκρούπ που είναι μεγαλύτερα δεν κάνουν τίποτα. Οι βίαιες τακτικές τις αστυνομίας απότρεψαν πολύ κόσμο απο το να συμμετέχει και να ασχολείται με τον αναρχικό χώρο αλλά απο την άλλη πολύς κόσμος που τα τελευταία 15 χρόνια ζεί άνετα μέσα στο οικονομικό ψέμα θα τα βρεί δύσκολα στα επόμενα χρόνια με τις περικοπές και τις μειώσεις (μισθοί,ανεργία κλπ) και μπορεί όλα αυτά να μας "γυρίσουν" στα '80'ς. (Εννοώντας ότι το αναρχικό κίνημα μπορεί να αποκτήσει την δυναμική που είχε τότε).

Ν.F: Ποιά η γνώμη σας για την αποκαλούμενη οικονομική κρίση που συμβαίνει στις μέρες μας;

B.C: Βασικά έπρεπε να συμβεί αυτή η κρίση,όπως θα συμβεί και η μείωση σε μεγάλο βαθμο των φυσικών πόρων και οι περισσότεροι προτιμούν να κλείνουν τα μάτια τους σ'αυτό το ζήτημα.

Φέτος στο Ηνωμένο Βασίλειο θα γίνουν οι πρώτες μειώσεις,μόλις 6 δισεκατομμύρια λίρες απο τα 190 δισεκατομμύρια που έιναι το χρέος και ο κόσμος έχει δείξει την δυσαρέσκεια του με μαζικές πορείες και δράσεις,οι άνθρωποι έχουν κάθε λόγο να έιναι οργισμένοι όταν οι ίδιοι που δημιουργουν αυτές τις καταστάσεις την γλιτώνουν και όλοι οι υπόλοιποι καταλήγουν με μειωμένους μισθούς,ανεργία,το ξεπούλημα σε ιδιωτικές εταιρίες κλπ...μερικές φορές σκέφτομαι ότι ίσως είναι καλό για τους ανθρώπους να συνειδητοποίησουν ότι τα χρήματα δεν είναι το παν στην ζωή και πολλοί θα καταλάβουν ότι μπορούν να ζήσουν και με λιγότερα χρήματα και να έχουν περισσότερο χρόνο να κάνουν αυτό που πάντα ήθελαν,ξέρω ανθρώπους που ήδη το κάνουν αυτό (περιλαμβάνωντας και μένα),έχω μειώσει την δουλεία μου σε 3 εργάσιμες μέρες και ανακάλυψα ότι μπορώ να ζήσω και να έχω τα απαραίτητα και έχω περισσότερο ποιοτικό χρόνο για μένα να ασχοληθώ με άλλα πράγματα που θέλω να κάνω,φυσικά δεν έχω παιδιά/αυτοκίνητο ή δικό μου σπίτι,αυτοί που έχουν τα παραπάνω θα πλιγούν περισσότερο απο την κρίση,ο χρόνος θα δείξει τι ακριβώς να σύμβει και τις αλλαγές που θα επέλθουν,ίσως μια πιο δίκαη κοινωνία; Δεν θα κρατήσω την ανάσα μου μέχρι τότε απλά να περιμένω το αβέβαιο!

Ν.F: Πως είναι η αναρχο πανκ σκηνή στην περιοχή σας; Προτείνετε μερικές μπάντες/φανζιν/d.i.y δισκογραφικές και distro που αξίζουν την προσοχή μας.

B.C: Δεν είμαι ενεργός σε καμία σκηνή πια αλλά στο Brighton υπάρχει μια υγιείς αναρχική σκηνή μιας και είναι ένα κάπως ενναλακτικό μέρος και υπάρχουν μερικές μπάντες που όμως δεν θα έλεγα ότι είναι έιναι στην κατηγορία του αναρχο πανκ αλλά είναι πολιτικοποιημένες όπως οι Constant State Of Terror,Fall Of Efrafa (r.i.p) και απο d.i.y δισκογράφικες είναι η Tadpole Records και η Opiate records που έχουν βοήθησει εμάς και άλλες μπάντες απο το Brighton. Το καλύτερο φανζιν είναι το Zonked που καλύπτει την τοπική σκηνή.Γίνονται καλές συναυλίες κάθε εβδομάδα και γενικά γίνονται πολλά πράγματα αλλά δεν είμαι αρκετά κοινωνικός για να εμπλέκομαι σε όλα.

Ν.F: Υπάρχουν καταλήψεις που να φιλοξενούν d.i.y συναυλίες στο Ηνωμένο Βασίλειο; ή μήπως είναι περιορισμένες να λειτουργούν σαν κέντρα αντιπληροφόρισης και vegan cafes;

B.C: Όπως ανέφερα και στην προηγούμενη ερώτηση δεν εμπλέκομαι στην σκηνή αλλά ξέρω ότι υπάρχουν πολλές καταλήψεις που φιλοξενούν συναυλίες,η πιο μεγάλη εκδήλωση που είναι πιο γνωστή σε μένα μιας και μας είχαν πει να παίξουμε είναι το Means To An End fest αλλά επειδή έχουμε κάνει 2 συναυλίες που μας βοήθησαν φίλοι μας (να παίξουν τα υπόλοιπα όργανα) και δεν νομίζω να κάνουμε άλλες.Αν συνεχίσουμε να παίζουμε θα θέλαμε πολύ να παίζουμε σε καταλήψεις γιατί μια φορά που παίξαμε μια συναυλία σε ένα club με τους Inner Terrestrials και η είσοδος ήταν 9 λίρες δεν νίωθαμε άνετα και επίσης αυτοί που έιχαν το club ενδιαφερόντουσαν μόνο για τα χρήματα και τίποτα άλλο και εμάς δεν μας εκφράζει καθόλου αυτό.

Πολλές καταλήψεις λειτουργούν σαν κέντρα αντιπληροφορισης και vegan cafes,το Cowley Club εδώ πέρα είναι ένα αυτοδιαχειριζόμενο μέρος αντίθετο στις λογικές κέρδους και κάνουν πολλές συναυλίες,έχουν μεγάλο βιβλιοπωλείο με αναρχικά βιβλία και πολλά άλλα,λειτουργεί vegan καφενείο, έχει χώρο δραστηριοτήτων,διάφορα workshops (κατασκευές κλπ) και λειτουργούν γκρουπ υποστήριξης (για άτομα με ψυχολογικά προβλήματα,γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βιασμού κλπ). Σε πολλά απο αυτά έχω συμμετάσχει και εγώ,είναι απο τα λίγα μέρη που πάω και βλέπω συναυλίες πία.

Ν.F: Ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία να σας πάρω συνέντευξη,περιμένω να ακούσω περισσότερο υλικό απο την μπάντα σύντομα! Έχετε κάτι να προσθέσετε;

B.C: Eμείς ευχαριστούμε! Δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι,για όποιον ενδιαφέρετε να αγοράσει τις κυκλοφορίες μας,είναι 5 ευρω η καθεμία μαζι με ραφτα/κονκάρδες,επίσης σύντομα θα κυκλοφορίσει και το split με τους Cress.

myspace.com/burntcross
robmarriott72@yahoo.co.uk